วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2557

เวลา ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของความรัก

ความรักคงไม่ได้วัดกันที่เวลาเสมอไป บางครั้งความรักที่ยาวนานก็จบลงได้ในวันนึง คนมาก่อนก็ไม่ใช่ว่าสำคัญกว่าคนมาทีหลัง

วันอังคารที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ความเหงา เล่าเรื่อง


เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต รอยยิ้มที่สดใสก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต อารมณ์ที่ร่่าเริงก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต ความกระตือรือร้นก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต เสียงหัวเราะก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต กำลังใจก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต จิตใจที่เบิกบานก็หายไป
เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต ความคิดสร้างสรรค์ก็หายไป

การหายไปของใครบางคนทำให้เกิดความเหงาชึ้นมาแทนที่ แล้วเมื่อวันใดที่ความเหงาจากไป หลายๆสิ่งในชีวิตก็คงจะกลับมากวังว่าวันนั้นจะมาถึงในไม่ช้า

วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ความหวังสวนทางกับความจริง


เมื่อความหวังสวนทางกับความเป็นจริง สิ่งอย่างบางครั้งก็ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง โลกแห่งความเป็นจริงบางครั้งก็ช่างโหดร้าย ชีวิตต้องอยู่อย่างมีความหวัง แต่ก็ต้องอยู่ในโลกของความเป็นจริง แล้วจุดที่ลงตัวระหว่างความหวังกับความเป็นจริงจะอยู่ตรงไหน ในความเป็นจริงก็คงไม่ได้ผิดหวังไปซะหมด แล้วก็คงไม่สมหวังไปซะทุกอย่าง เมื่อความหวังสวนทางกับความป็นจริง ก็มี 2 สิ่งที่ต้องทำ คือทำใจยอมรับความเป็นจริง กับ ทำความหวังให้เป็นจริง

วันอังคารที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

กรอบของหัวใจ


ทำไมคนเราถึงต้องมีกรอบของหัวใจ คนบางคนมีกรอบหัวใจไว้เพื่อป้องกันตัวเอง คนบางคนมีกรอบหัวใจไว้เพื่อเป็นเครื่องกรองใจ จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การที่คนเราจะมีกรอบของหัวใจก็เป็นสิ่งดีที่จะืทำให้สามารถทำอะไรได้ตามที่กำหนดไว้ แต่ ถ้าตีกรอบแคบไปก็จะอึดอัดกับตัวเอง และยากที่คนอื่นจะเข้ามา แต่ถ้ากรอบกว้างเกินไปก็คงยากที่จะควบคุม ถ้าสามารถทำกรอบได้อย่างพอดีๆทุกๆอย่างก็คงจะดีทั้งต่อตัวเองและคนที่จะเข้ามา

คู่ขนาน


ด้วยความเชื่อที่ว่า อาจจะมีโลกหรือมิติที่เป็น มิติคู่ขนานกับเราอยู่ มิติที่อาจจะมีตัวเราอยู่อีกคน แต่อาจจะเป็นตัวเราในอีกแบบที่ต่างจากเราโดยสิ้นเชิง การพิสูจน์ในเรื่องมิติคู่ขนานยังเป็นเรื่องไกลตัว แต่ เรื่องคู่ขนานของหัวใจล่ะ จะเป็นยังไง จะเป็นไปได้มั้ยที่ จะมีคนที่ถูกสร้างมาให้เป็นแบบเรา รู้สึกนึกคิดมีหัวใจรักในแบบเดียวกับเรา แล้วถ้ามีอะไรแบบนั้นจริงๆ มันจะดีรึไม่ดีกันนะ เส้นคู่ขนานไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้ แต่เส้นคู่ขนานก็จะไม่แยกจากกันไป แล้วหัวใจคู่ขนาน จะเป็นอย่างไรจะบรรจบกันได้มั้ยรึว่าจะทำได้แค่ตีคู่กันไปเรื่อยๆ รว่ามันจะไม่มีหัวใจคู่ขนานอยู่จริง

วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

กำลังใจ


กำลังใจเป็นสิ่งที่สามารถสร้างได้ด้วยตัวเอง ในเวลาที่ทุกอย่างเป็นปรกติคนเราก็สามารถสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้เรื่อยๆแต่ถ้ามันไม่ปรกติเช่น เจ็บป่วย ไม่สบาย เหงา ท้อ ทุกข์ใจ อกหัก ไม่สบายใจ หรือเวลาเจออะไรยากๆที่ต้องการกำลังใจมากกว่าปรกติ จะทำอย่างไร เราก็ต้องหาแหล่งกำลังใจ เช่น พ่อแม่ ครอบครัว เพื่อนฝูง คนรัก หรือ จะเป็น คำสอนดีๆ สถานที่สวยๆ สิ่งเหล่านี้ก็สามารถสร้างกำลังใจให้เราได้เหมือนกัน ทุกครั้งที่ต้องการกำลังใจ อย่าลืมมองดูสิ่งต่างๆรอบตัวเพื่อสร้างกำลังใจ แล้วเมื่อใดที่กำลังใจเต็มเปี่ยมก็อย่าลืมแบ่งกำลังใจให้คนรอบข้างบ้าง กำลังใจ ยิ่งให้ ยิ่งรู้สึกดี

วันจันทร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2553

เสียงของความเหงา


เป็นอีกวันที่ไม่สดใส ในหัวมีแต่เสียงของความเหงาดังก้อง มองขวาก็ไม่มีใคร มองซ้ายก็เช่นกัน แต่ทำไงได้ชีวิตต้องดำเนินไป ก็จำต้องใช้ชีวิตฝ่าไปในความเหงา มันจะสักแค่ไหนกัน มันก็แค่สิ่งที่ไม่มีตัวตน มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกว่ามันมีอยู่จริง แต่ความเหงามันก็เป็นแค่ อนัตตา เหมือนกับสิ่งอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้น คงอยู่ ดับไป วันนี้ถ้าจะเหงาก็ให้มันเหงา สักวันมันก็คงหายไป แล้ววันหนึ่งมันก็จะกลับมา เป็นธรรมดาของชีวิตคน เสียงของความเหงาฟังให้ดีก็จะพบกับอะไรบางอย่างที่สื่อสารกับเรา ขอเพียงเราเข้าใจก็จะรับรู้ได้และอยู่ได้ แบบไม่ทุกข์ใจอะไร