วันศุกร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2553
คำถาม ความรู้สึก
คำถามมากมายเกิดขึ้นในความรู้สึก คำตอบไม่มีอยู่ในสายลม แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่แน่ใจว่าต้องการคำตอบของคำถามเหล่านั้นจริงๆรึเปล่า รึเพียงแค่อยากจะถามออกไป เพราะคำตอบที่ได้รับกลับมาอาจจะทำร้ายจิตใจมากกว่าเดิม คำถามว่าทำไมลืมเค้าไม่ได้ หรือว่าทำไมไม่ลืมเค้า คำถามที่ว่าทำไมไม่มีใครให้รักหรือไม่มีใครมารัก คำถามที่ว่า ชีวิตเพื่ออะไรแล้วมีอะไรเพื่อใช้ชีวิต กับอีกมากมายหลายคำถาม ที่อาจเพียงแค่อยากถามมิได้ต้องการคำตอบ ชีวิตที่วุ่นวายสับสนทางความรู้สึก ความหงุดหงิด ความเหงา ความเบื่อ และอะไรหลายๆอย่าง รุมเร้า แรงต้านทานในจิตใจจะรับมือได้แค่ไหน กำลังใจจะมีมากพอมั้ย แล้วถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปจะเป็นยังไง เรื่องราวอะไรๆอีกมากมาย ที่ยังคงเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบต่อไป และ ต่อไป
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
"... หักจิตห้ามใจไว้ซะบ้าง
ตอบลบอย่าทำตัวอ้างว้างขนาดนั้ัน
ยังมีคนห่วงใยเธอนับพัน
อย่างน้อยก็มีฉันอยู่หนึ่งคน
ยังมีฉันนะ..ยังมีฉัน
แม้ไม่อาจมีทุกวันที่เห็นหน้า
ฉันยังอยู่ยังห่วงใยเธอเรื่อยมา
และหวังเพียงแค่ว่า เธออย่าลืม
ฉันเองก็มีเท่านี้
มีแค่กำลังใจดีดีที่มอบให้
ที่เหลือคือเธอมีใจ
พร้อมจะเดินต่อไปหรือยัง
เก็บแรงเอาไว้บ้างนะ
ลืมมันซะแล้วเริ่มต้นใหม่
ชีวิตยังมีวันต่อไป
ยังไม่ท้อก็สู้ใหม่ด้วยใจเธอ ..."