เสียงของความเหงา

เป็นอีกวันที่ไม่สดใส ในหัวมีแต่เสียงของความเหงาดังก้อง มองขวาก็ไม่มีใคร มองซ้ายก็เช่นกัน แต่ทำไงได้ชีวิตต้องดำเนินไป ก็จำต้องใช้ชีวิตฝ่าไปในความเหงา มันจะสักแค่ไหนกัน มันก็แค่สิ่งที่ไม่มีตัวตน มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกว่ามันมีอยู่จริง แต่ความเหงามันก็เป็นแค่ อนัตตา เหมือนกับสิ่งอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้น คงอยู่ ดับไป วันนี้ถ้าจะเหงาก็ให้มันเหงา สักวันมันก็คงหายไป แล้ววันหนึ่งมันก็จะกลับมา เป็นธรรมดาของชีวิตคน เสียงของความเหงาฟังให้ดีก็จะพบกับอะไรบางอย่างที่สื่อสารกับเรา ขอเพียงเราเข้าใจก็จะรับรู้ได้และอยู่ได้ แบบไม่ทุกข์ใจอะไร