ความเหงา เล่าเรื่อง

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต รอยยิ้มที่สดใสก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต อารมณ์ที่ร่่าเริงก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต ความกระตือรือร้นก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต เสียงหัวเราะก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต กำลังใจก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต จิตใจที่เบิกบานก็หายไป

เมื่อความเหงาเข้ามาในชีวิต ความคิดสร้างสรรค์ก็หายไป

การหายไปของใครบางคนทำให้เกิดความเหงาชึ้นมาแทนที่ แล้วเมื่อวันใดที่ความเหงาจากไป หลายๆสิ่งในชีวิตก็คงจะกลับมากวังว่าวันนั้นจะมาถึงในไม่ช้า

ความหวังสวนทางกับความจริง

เมื่อความหวังสวนทางกับความเป็นจริง สิ่งอย่างบางครั้งก็ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง โลกแห่งความเป็นจริงบางครั้งก็ช่างโหดร้าย ชีวิตต้องอยู่อย่างมีความหวัง แต่ก็ต้องอยู่ในโลกของความเป็นจริง แล้วจุดที่ลงตัวระหว่างความหวังกับความเป็นจริงจะอยู่ตรงไหน ในความเป็นจริงก็คงไม่ได้ผิดหวังไปซะหมด แล้วก็คงไม่สมหวังไปซะทุกอย่าง เมื่อความหวังสวนทางกับความป็นจริง ก็มี 2 สิ่งที่ต้องทำ คือทำใจยอมรับความเป็นจริง กับ ทำความหวังให้เป็นจริง

กรอบของหัวใจ

ทำไมคนเราถึงต้องมีกรอบของหัวใจ คนบางคนมีกรอบหัวใจไว้เพื่อป้องกันตัวเอง คนบางคนมีกรอบหัวใจไว้เพื่อเป็นเครื่องกรองใจ จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การที่คนเราจะมีกรอบของหัวใจก็เป็นสิ่งดีที่จะืทำให้สามารถทำอะไรได้ตามที่กำหนดไว้ แต่ ถ้าตีกรอบแคบไปก็จะอึดอัดกับตัวเอง และยากที่คนอื่นจะเข้ามา แต่ถ้ากรอบกว้างเกินไปก็คงยากที่จะควบคุม ถ้าสามารถทำกรอบได้อย่างพอดีๆทุกๆอย่างก็คงจะดีทั้งต่อตัวเองและคนที่จะเข้ามา

คู่ขนาน

ด้วยความเชื่อที่ว่า อาจจะมีโลกหรือมิติที่เป็น มิติคู่ขนานกับเราอยู่ มิติที่อาจจะมีตัวเราอยู่อีกคน แต่อาจจะเป็นตัวเราในอีกแบบที่ต่างจากเราโดยสิ้นเชิง การพิสูจน์ในเรื่องมิติคู่ขนานยังเป็นเรื่องไกลตัว แต่ เรื่องคู่ขนานของหัวใจล่ะ จะเป็นยังไง จะเป็นไปได้มั้ยที่ จะมีคนที่ถูกสร้างมาให้เป็นแบบเรา รู้สึกนึกคิดมีหัวใจรักในแบบเดียวกับเรา แล้วถ้ามีอะไรแบบนั้นจริงๆ มันจะดีรึไม่ดีกันนะ เส้นคู่ขนานไม่มีทางที่จะมาบรรจบกันได้ แต่เส้นคู่ขนานก็จะไม่แยกจากกันไป แล้วหัวใจคู่ขนาน จะเป็นอย่างไรจะบรรจบกันได้มั้ยรึว่าจะทำได้แค่ตีคู่กันไปเรื่อยๆ รว่ามันจะไม่มีหัวใจคู่ขนานอยู่จริง

กำลังใจ

กำลังใจเป็นสิ่งที่สามารถสร้างได้ด้วยตัวเอง ในเวลาที่ทุกอย่างเป็นปรกติคนเราก็สามารถสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้เรื่อยๆแต่ถ้ามันไม่ปรกติเช่น เจ็บป่วย ไม่สบาย เหงา ท้อ ทุกข์ใจ อกหัก ไม่สบายใจ หรือเวลาเจออะไรยากๆที่ต้องการกำลังใจมากกว่าปรกติ จะทำอย่างไร เราก็ต้องหาแหล่งกำลังใจ เช่น พ่อแม่ ครอบครัว เพื่อนฝูง คนรัก หรือ จะเป็น คำสอนดีๆ สถานที่สวยๆ สิ่งเหล่านี้ก็สามารถสร้างกำลังใจให้เราได้เหมือนกัน ทุกครั้งที่ต้องการกำลังใจ อย่าลืมมองดูสิ่งต่างๆรอบตัวเพื่อสร้างกำลังใจ แล้วเมื่อใดที่กำลังใจเต็มเปี่ยมก็อย่าลืมแบ่งกำลังใจให้คนรอบข้างบ้าง กำลังใจ ยิ่งให้ ยิ่งรู้สึกดี

เสียงของความเหงา

เป็นอีกวันที่ไม่สดใส ในหัวมีแต่เสียงของความเหงาดังก้อง มองขวาก็ไม่มีใคร มองซ้ายก็เช่นกัน แต่ทำไงได้ชีวิตต้องดำเนินไป ก็จำต้องใช้ชีวิตฝ่าไปในความเหงา มันจะสักแค่ไหนกัน มันก็แค่สิ่งที่ไม่มีตัวตน มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกว่ามันมีอยู่จริง แต่ความเหงามันก็เป็นแค่ อนัตตา เหมือนกับสิ่งอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้น คงอยู่ ดับไป วันนี้ถ้าจะเหงาก็ให้มันเหงา สักวันมันก็คงหายไป แล้ววันหนึ่งมันก็จะกลับมา เป็นธรรมดาของชีวิตคน เสียงของความเหงาฟังให้ดีก็จะพบกับอะไรบางอย่างที่สื่อสารกับเรา ขอเพียงเราเข้าใจก็จะรับรู้ได้และอยู่ได้ แบบไม่ทุกข์ใจอะไร

คำถาม ความรู้สึก

คำถามมากมายเกิดขึ้นในความรู้สึก คำตอบไม่มีอยู่ในสายลม แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่แน่ใจว่าต้องการคำตอบของคำถามเหล่านั้นจริงๆรึเปล่า รึเพียงแค่อยากจะถามออกไป เพราะคำตอบที่ได้รับกลับมาอาจจะทำร้ายจิตใจมากกว่าเดิม คำถามว่าทำไมลืมเค้าไม่ได้ หรือว่าทำไมไม่ลืมเค้า คำถามที่ว่าทำไมไม่มีใครให้รักหรือไม่มีใครมารัก คำถามที่ว่า ชีวิตเพื่ออะไรแล้วมีอะไรเพื่อใช้ชีวิต กับอีกมากมายหลายคำถาม ที่อาจเพียงแค่อยากถามมิได้ต้องการคำตอบ ชีวิตที่วุ่นวายสับสนทางความรู้สึก ความหงุดหงิด ความเหงา ความเบื่อ และอะไรหลายๆอย่าง รุมเร้า แรงต้านทานในจิตใจจะรับมือได้แค่ไหน กำลังใจจะมีมากพอมั้ย แล้วถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปจะเป็นยังไง เรื่องราวอะไรๆอีกมากมาย ที่ยังคงเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบต่อไป และ ต่อไป

อดีต ปัจจุบัน อนาคต

อดีต เป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว สิ่งใดที่เกิดขึ้นในอดีตตัวเราก็รู้แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้

อนาคต ไม่รู้จะมีอะไรเกิดขึ้นจะดีไม่ดีก็ไม่สามารถคาดเดา

ปัจจุบัน สำคัญที่สุด เพราะเป็นสิ่งเดียวที่เรา เลือกได้ กำหนดได้ว่าจะทำอะไร การกระทำในปัจจุบันส่งผลถึงเหตุการณ์ในอนาคต เช่นเดียวกับ เรื่องในอดีตที่ส่งผลมาถึงปัจจุบัน ถ้าเพียงแต่วันนั้น เราไม่ไปทางนั้นแต่ไปอีกทาง ก็คงไม่ได้เจอใครคนนั้น แต่อาจจะต้องไปรู้จักใครอีกคนแทนหรืออาจจะไม่เจอใครเลยก็ได้ ถ้าเพีบงแต่ในวันนี้เราไม่กล้าตัดสินใจทำอะไร อนาคตก็คงไม่มีอะไรต่อไป ความผิดพลาดในอดีตมันก็คือบทเรียน เวลาที่ผ่านไปแม้แต่เพียงเสี่ยววินาทีมันก็เรียกคืนมาไม่ได้ แล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ฉะนั้นแล้ว ที่ดีที่สุดก็คือการใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุด .. เท่านั้นก็พอ

เงา

คนเรา เวลาที่ไม่มีใคร ก็ยังมีเงา ใช่ เงา ติดตามตัวเรามาตลอดไม่ว่า จะเวลาที่เราสนุกสนานอยู่กับใคร เราก็ไม่ได้สนใจว่าเงาจะเป็นไง แต่เราก้ไม่เคยบ่น ก็ยังคงติดตามเราไป ในเวลาที่เราทุกข์ เงาก็ยังคงอยู่กับเรา แม้จะปลอบใจอะไรเราไม่ได้แต่เงาก็ไม่ได้หนีหายไปไหน ในวันที่เหงาสุดเหงามองไปไม่เห็นใคร แต่เงาก็ยังคงอยู่ เราไม่ต้องเดินตามเงาเพราะเงาจะคอยเดินตามเราเองไปในทุกๆที่ๆเราอยากไป แม้บางครั้งเงา อาจจะ ดูแปลกๆไปบ้าง หดไปบ้างยืดไปบ้าง จางไปบ้าง ทึบไปบ้าง แถมบางครั้ง แยกเป็นหลายเงาได้ด้วย สนุกไปอีกแบบ ตลอดชีวิต ตลอดความรู้สึก เงาก็คือเพื่อนแท้ที่จะไม่ทิ้งเราไปไหน

เพียง

เพียงแค่ สบตา

เพียงแค่ รู้จัก

เพียงแค่ ได้รัก

เพียงแค่ พักใจ

เพียงแค่ ได้ใกล้

เพียงแค่ ได้ฝัน

เพียงแค่ เท่านัน

เพียงพอ .. สุขใจ

แรงใจในรายทาง

การเดินทางไปสู่เป้าหมายระหว่างทางก็ย่อมต้องได้พบเจอสิ่งต่างๆ ทั้งดีไม่ดี เช่น บางช่วงของชีวิตอาจจะเจอเพื่อนร่วมทางอาจจะได้ร่วมทางกันไปสักระยะแต่ถ้าจุดหมายปลายทางไม่ตรงกันก็คงไปกันได้แค่ระยะทางหนึ่งแต่ระยะทางนั้นก็จะเป็นความทรงจำดีๆว่าครั้งหนึ่งเราก็ได้พบเพื่อนร่วมทางที่ดี แล้วเมื่อ ต้องมาเดินทางคนเดียวอีกครั้งอาจจะรู้สึกเหงาไปบ้างท้อไปบ้างก็ต้องถามใจตัวเองว่าเรายังอยากไปสู่จุดหมายเดิมของเรารึเปล่า เมื่อแน่ใจว่าจะไปต่อก็จงตั้งใจที่จะไปต่อ วันนึงเราก็มีโอกาสได้พบเจอเพื่อนร่วมทางคนใหม่ที่อาจจะมาเพื่อร่วมทางไปสักระยะรึอาจจะเป็นคนที่ต้องการไปสู่จุดหมายเดียวกับเราก้ได้ ถึงแม้ว่าเราอาจจะต้องไปสู่จุดหมายลำพังแต่ไปถึงได้ก็ยังน่าดีใจที่เราทำได้สำเร็จ แต่ ถ้าความสำเร็จแลกมาด้วยความเหงาเปล่าเปลี่ยวลำพังก็อาจจะไม่มีประโยชน์อะไร ถามใจอีกทีว่าอยากไปสู่จุดหมายตัวเองรึว่าจะไปเป็นเพื่อนร่วมทางของคนที่เรารักก้าวไปสู่จุดหมายของเค้า เพิ่อที่จะได้บรรลุเป้าหมายด้วยกัน การเดินทางบางครั้งจุดหมายก็ไม่ใช่ส่วนที่สำคัญที่สุดเสมอไป ระหว่างทางก็สามารถเรียบนรู้สิ่งแปลกๆใหม่ได้ บางครั้งอาจจะพบอุปสรรคบ้างก็หาทางผ่านพ้นไปให้ได้ บางครั้งอาจหลงทางก็อาศัยถามใครที่เค้ารู้ทาง ความสนุกของการเดินทางไม่จำเป็นต้องรีบไปให้ถึง แต่ ต้องไปให้ถึงแบบได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ ขอให้ทุกคนสนุกกันการเดินทาง

"คนบางคน เกิดมาเพื่อที่จะเหมาะให้เราได้รัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย"

คิดว่าเพียงรักกัน..ก็คงเพียงพอที่จะเดินร่วมทาง

ความเป็นจริงอีกตั้งหลายอย่าง

เราต่างคนก็มองเลยข้ามไป

เพิ่งจะได้รู้ที่แท้เราก็ เพียงรักกัน

แต่ความรักเท่านั้น ไม่พอ และไม่ง่ายดาย

เพิ่งจะรู้ว่ารักที่ไม่เคยเข้าใจ

สุดท้ายก็ต้องแยกกันไปคนละทาง

ถ้าใครถามว่า ไม่บอกเขาว่ารักแล้วเขาจะรู้ได้ยังไง

คำตอบคือ เรารู้ว่าเรารักใครก็พอแล้ว

เครดิต นิต จัง

เวลา ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของความรัก

ความรักคงไม่ได้วัดกันที่เวลาเสมอไป บางครั้งความรักที่ยาวนานก็จบลงได้ในวันนึง คนมาก่อนก็ไม่ใช่ว่าสำคัญกว่าคนมาทีหลัง คนที่ใช่ในวันวานก็อาจเป็นคนที่ไม่ใช่ในวันพรุ่งนี้ ความรักบางครั้งก็ต้องใช้เวลาในการศึกษาแม้ว่าสุดท้ายจะล้มเหลวเสยเวลาก็ไม่ใช่เสียเวลาเปล่าเป็นการเสียเวลาที่จะศึกษา การมีเวลาให้กันมีความสนใจกัน ก็คงดีกว่าที่จะไม่มีเวลาให้กัน สุดท้ายความรัก ก็เป็นอะไรที่ต้องการอะไรหลายๆอย่างมาประกอบ เป็นองค์ประกอบที่ไม่ตายตัวสุดแท้แต่ใครจะปรุงแต่งให้ลงตัวอย่างไร เวลาดีๆก็ทำให้มีความสุข แม้เวลาผ่านไปความทรงจำดีๆก็ยังคงอยู่แม้มันจะเรียกคืนมาไม่ได้ก็ตาม

พบ จาก พราก รอ

มีพบก็ต้องมีการจาก บางครั้งก็เป็นการจากเพื่อที่จะได้พบกันใหม่ บางครั้งก็อาจเป็นการจากที่อาจจะไม่ได้เจอกันอีกเลย แบบนั้นแล้วทุกครั้งที่ได้อยู่กับคนที่รักที่รู้สึกดีด้วยคนเราก็น่าจะใช้เวลานั้นให้คุ้มค่าและดีที่สุด เพราะไม่มีใครรู้ได้ว่าเมื่อเราต้องจากกันครั้งนี้ เราจะได้พบกันอีกรึเปล่า จากเพื่อให้คิดถึง และคิดถึงคนที่จากไป ใครจะคิดถึงใครมากกว่าใคร ความหวังและการรอคอย

การเดินทาง

การเดินทาง ทำให้ได้เรียนรู้สิ่งแปลกๆใหม่ๆ ได้ค้นพบได้เห็นได้สัมผัสได้เปิดโลก แล้วบางครั้งการเดินทางก็อาจจะทำให้ได้พบอะไรดีๆเข้ามาในชีวิตอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางนั้นจะไปแบบลำพังหรือมีเพื่อนร่วมทาง บางครั้งเป้าหมายก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด ระหว่างการเดินทางก็สามารถที่จะพบเห็นเรียนรู้สิ่งต่างๆได้ ขอให้มีความสุขกับการเดินทาง

ความคิดถึง

ความคิดถึง เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่สัมผัสได้ด้วยความรู้สึก เวลาที่เราคิดถึงใครสักคนจะมีทั้งควาสุข ความเหงา ปะปนกันไป แต่อย่างน้อยการมีใครให้คิดถึงก็เป็นสิ่งดีกว่าการที่จะอยู่คนเดียวโดยไม่คิดถึงใครซะเลย ยิ่งถ้ามีใครสักคนคอยคิดถึงเราก็ยิ่งดี แต่ที่ดีที่สุดก็ต้อง เป็นอะไรที่คิดถึงกันและกัน แบบนี้ บางครั้งแค่ได้คิดถึงใครสักคนก็เป็นความสุข โดยที่ไม่ต้องรู้ว่าคนที่เราคิดถึงเค้าจะคิดถึงเราบ้างรึเปล่า แค่ได้คิดถึงก็พอ

ต้นไม้ ความรัก

เปรียบต้นไม้ กับ ความรัก การดูแลความรักให้ดีก็คงเป็นเหมือนการรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ตัดแต่งกิ่งใบ เพื่อให้ต้นไม้ได้เจริญงอกงาม แต่ ถ้าต้นไม้ที่เราปลูก แล้วก็ดุแลอย่างดี มันกลับไม่เจริญงอกงามอย่างที่เราคิดเราหวังละ จะทำอย่างไร จะพยามดูแลต่อไป รึว่าจะ ไปหาต้นใหม่มาดูแลแทนดี ส่วนถ้าต้นไม้ที่เราดูแลมานานจนได้เวลาออกดอกออกผลแต่แล้วโดนคนอื่นมาฉกไปกินนี่ก็คงเป็นอะไรที่รู้สึกแย่ๆ ส่วนใครที่ยังไม่มีต้นไม้ของตัวเองให้ดูแลก็ อาศัยชมต้นไม้ของคนอื่นไปก่อนดูแต่ตาเจ้าของเค้าคงไม่ว่าอะไร ส่วนใครที่กำลังดูแลต้นไม้อยู่หลายๆต้นแน่ใจเหรอว่าจะดูแลได้เป็นอย่างดีทั่วถึง แล้วถ้าใครอยากจะปลูกต้นไม้สักต้นก็คงต้องเลือกให้ดีให้ถูกใจแน่ใจว่าต้นนี้เป็นต้นที่เราต้องการจริงๆเพื่อไม่ให้เราเสียเวลาไปในการดูแล แต่ถ้าปลูกมาดีๆแล้ววันหนึ่งมันหลายพันธุ์ไปก็คงต้องจัดการทำไรสักอย่าง ใครที่มีต้นไม้ของตัวเองแล้วก็ดูแลกันให้ดีๆ ส่วใครที่ยังไม่มีแล้วอยากมีก็ลองหาดีๆ ส่วนใครที่ต้นไม้มีปัญหาก็คงต้องค่อยๆแก้ไขกันไปอย่าพึ่งใจร้อน ขอให้ต้นไม้ทุกต้นเจริญงอกงามกันถ้วนหน้า แล้วคุณละมีต้นไม้ของตัวเองรึยัง

เนื้อคู่

คนเราเกิดมาก็เกิดมาคนเดียว แล้วเนื้อคู่จะเกิดมา ที่ไหนเมื่อไร แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นเนื้อคู่เรา หรือว่า ถ้าเป็นคู่กันแล้วยังไงก็ได้เจอกันเอง แล้วถ้าไม่ได้เจอล่ะ รึ ว่าเจอแล้วแต่ผ่านไปแล้ว จะเป็นไปได้มั้ย คู่แท้ไม่หาก็เจอ จริงเหรอ แล้วจะเจอได้ไง เดินชน? วิ่งผ่าน หรือว่าไง ?? แล้วจะเป็นไปได้มั้ยที่ใครบางคนจะเกิดมาเพื่ออยู่คนเดียวไม่มีคู่ ถ้า คนไม่มีคู่ แล้วไม่ทุกข์ อยู่กับตัวเองได้อย่างมีความสุขความสบายใจก็คงดี แล้วถ้าใครไม่มีคู่แล้วอยากมีคู่ละต้องทำไง นั่นดิ เทคโนโลยีที่ทันสมัย ย่อโลกให้เล็กลง คเราก็มีโอกาสได้รู้จักคนมากขึ้นก็อาจจะมีส่วนให้พบเจอเนื้อคู่ได้ง่ายขึ้นมั้ย ทุกๆอย่างก็คงต้องให้เป็นไปตามจังหวะของชีวิตละมั้ง ขะเจอก็คงเจอเอง ถ้ายังไม่เจอก็คงมีสักวัน แต่ในวันที่ยังไม่มีใครก็ต้องอยู่ให้มีความสุกกับตัวเองให้ได้ แค่นี้ก็สบายใจ